Wierzę, iż to Pan posłał mnie tego słonecznego październikowego dnia na ulice Siedlec, aby spełnić Jego prośbę, którą usłyszałam w sercu podczas adoracji Najświętszego Sakramentu: „Powiedz ludziom, że kocham ich”. Zastanawiałam się, w jaki sposób mam to uczynić i zrozumiałam, iż powinnam rozdawać przechodniom karteczki ze słowem Bożym, które mieliśmy przygotowane.  Z wielką radością podjęłam się tego zadania i rozdałam je bardzo wielu osobom. Najbardziej radowało mnie, gdy kierowcy na chwilę zatrzymywali auta i przyjmowali Słowo Boże z sympatycznym uśmiechem i wdzięcznością. Byli wśród nich zarówno świeccy, jak i kapłani. Miałam okazję wielu przechodniom powiedzieć: „Bóg kocha Cię! Jesteś Jego umiłowanym dzieckiem i zna Cię po imieniu”. Wiele twarzy dokładnie zapamiętałam i ufam, iż Pan postawi ich kiedyś na mojej drodze. Szczególnie mocno poruszyła mnie zachowanie młodej dziewczyny, która podczas naszej rozmowy była bardzo poruszona i nie mogła opanować drżenia. Przytuliłam ją, a ona mocno wtuliła się w moje ramiona i tak w serdecznym uścisku stałyśmy na ulicy dłuższą chwilę. Niech Jezus  będzie uwielbiony w tym dziewczęciu spragnionym Bożej miłości!

Dziękuję Bogu za to, co dokonało się w moim sercu podczas ewangelizacji i w sercach tych, do których kierowałam słowo! Dziękuję za łaskę żywej wiary i świadomość, iż „żywe i skuteczne jest słowo Boże…” (Hbr 4,12)! Chwała i cześć i uwielbienie Bogu Jedynemu w Trójcy Świętej!

Urszula